Ρόδος: Αρχαιολογικοί χώροι στο έλεος του χρόνου

Σε αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του 12vima.gr, έρχεται στο φως μια σκληρή πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοηθεί: η εγκατάλειψη δεκάδων αρχαιολογικών χώρων στη Ρόδο από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου.

Σε ένα νησί που αποτελεί διαχρονικό σύμβολο της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, η αδιαφορία για ιστορικά σημεία υψηλής αξίας –σε αντίθεση με την προκλητική ευαισθησία σε επιλεκτικές παρεμβάσεις– γεννά εύλογα ερωτήματα.

Αφορμή για τις έντονες αντιδράσεις στάθηκε η ανέγερση μιας τεράστιας αποθήκης, έκτασης 1,5 στρέμματος, στον λόφο του Μόντε Σμιθ, δίπλα στα Νυμφαία και τον ναό του Πυθίου Απόλλωνα, που φέρει την υπογραφή της ίδιας της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας.

Την ώρα που τέτοιου τύπου κατασκευές ξεφυτρώνουν χωρίς ουσιαστική κοινωνική συναίνεση, σημαντικά μνημεία σε ολόκληρο το νησί ρημάζουν από την αδιαφορία.

Το ρεπορτάζ του 12vima.gr φωτίζει τις σκοτεινές γωνιές της διαχείρισης των αρχαιοτήτων και καλεί την προϊσταμένη της Εφορείας, κα Φαρμακίδου, να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις για την κατάσταση και τις προτεραιότητες της Υπηρεσίας.

Όπως αναφέρει το άρθρο, πριν από δέκα χρόνια η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου μπλόκαρε μία επένδυση 200 εκατ. ευρώ γιατί έκρινε ότι οι ισόγειες οικοδομές ξενοδοχειακού συγκροτήματος θα έβλαπταν την θέα προς την Ακρόπολη της Λίνδου η οποία βρίσκεται δυόμισι χιλιόμετρα μακριά.

Μετά από δύο χρόνια και συγκεκριμένα το 2018 άφησε μια μοντέρνα μεζονέτα που «φύτρωσε» μέσα στην παλιά πόλη να συνεχιστούν οι εργασίες και να ολοκληρωθούν σε ένα μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Η Unesco είχε στείλει δυο φορές αίτημα για να ενημερωθεί σχετικά με το απίστευτο αυτό οικοδόμημα.. Το διώροφο αυτό μοντέρνο κτίσμα με το υπόγειο, απέχει μόλις 20 μέτρα από την πλατεία της Μεσαιωνικής Πόλης και 10 μέτρα από τον πιο τουριστικό δρόμο, την οδό Σωκράτους.

Στο μεταξύ σε παρέμβαση προέβη τότε για το επίμαχο θέμα και η επίτιμος έφορος αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, Μαρία Μιχελάκη, η οποία σε σχόλιό της σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, εξέφρασε τον προβληματισμό της για την μορφή που παρουσιάζει αυτή τη στιγμή το κτίριο, το οποίο, όπως γράφει, δεν συνάδει με τις αρχές της αρχιτεκτονικής των κτιρίων της Μεσαιωνικής Πόλης και ακόμη περισσότερο με τις «αρχές της αισθητικής».

Δυστυχώς, πολλοί αρχαιολογικοί χώροι πάνω στο νησί είναι παρατημένοι στην τύχη τους και παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης. Είναι ντροπή. Η προϊσταμένη της εφορίας αρχαιοτήτων από ότι φαίνετε κ Φαρμακίδου αδιαφορεί. Θα πρέπει να λογοδοτήσει για την εγκατάλειψη των αρχαιολογικών χώρων και την Επιλεκτική ευαισθησία.

Στο κείμενο που ακολουθεί το ΒΗΜΑ κατέγραψε μερικά από τα πιο ‘καραμπινάτα’ σημεία που έχουν αφεθεί στην τύχη τους και ίσως, πνίγηκαν στα γρανάζια της γραφειοκρατίας αλλά χωρίς να υπάρχει ούτε ευαισθητοποίηση, ούτε και να διαγράφεται το μέλλον τους για τα επόμενα, πολλά χρόνια.

1.Κυμισάλα: Η Πομπηία της Ρόδου

Κοντά στη Μονόλιθο βρίσκεται ένας αρχαιολογικός χώρος που φέρει το αρχαίο όνομα: Κυμισάλα. Είναι ένας μεγάλος πολιτισμός που άκμασε στη θέση αυτή για 10 περίπου αιώνες (5ος – 15ος αιώνας μ.Χ.). η αρχαιολογική σκαπάνη εντόπισε πάνω από 200 τάφους –οι περισσότεροι συλημένοι από αρχαιοκάπηλους. Είναι ελάχιστα γνωστό στους σημερινούς Ροδίτες η θέση αυτού του μεγάλου Ροδιακού πολιτισμού που οι ειδικοί χαρακτήρισαν ως την Πομπηία της Ρόδου.

2.Βρουλιά – Φικέλουρα – Νεκροταφείο Γερμανών

Τα ονόματα Βρουλιά και Φικέλουρα είναι ελάχιστα γνωστά, σήμερα. Όμως στα κλασικά χρόνια 5ος – 4ος αιώνας π.Χ. η Βρουλιά ήταν το κέντρο εμπορίου πήλινων ειδών. Τα πήλινα είδη εκείνης της εποχής ήταν κυρίως πολυτελή αγγεία ζωγραφισμένα και πωλούνταν στο Αιγαίο αλλά και στην περιοχή της Μεσογείου. Τα Φικέλουρα ήταν κοντά στην Κάμειρο. Ήταν δύο κέντρα πολιτισμού της Ρόδου δίνοντας στο νησί αίγλη, δύναμη, εμπόριο και διεθνές όνομα. Εκεί κοντά είναι και το άγνωστο νεκροταφείο των Γερμανών του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου (1940 – 1945).

3. Φάρος Αγίου Νικολάου (1464μ.Χ.)

Στο Μανδράκι της Ρόδου, υπάρχει ένας πύργος και φάρος που είναι το σήμα κατατεθέν του νησιού και της μεγάλης ιστορία του τόπου μας. Πρόκειται για τον Φάρο του Αγίου Νικολάου, στην είσοδο του λιμανιού. Είναι και γνωστό σαν φρούριο των Ιπποτών. Οι Ιππότες της Ρόδου (1309 – 1522 μ.Χ.) έχτισαν κάστρα και τείχη. Ο βασιλιάς των Ιπποτών, Ζακόστα φιλοτέχνησε αυτό το θαυμάσιο κάστρο που είναι το 2ο στο νησί. Πολλά χρόνια πριν, ο Φάρος – Πύργος ήταν επισκέψιμος. Τώρα είναι κλειστός. Πριν λίγες ημέρες, η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, δήλωσε ότι θα γίνουν επεμβάσεις στο φρούριο του Αγίου Νικολάου με διαμόρφωση των απαραίτητων διαδρομών, αλλά και στην διασφάλιση των συνθηκών, ώστε να είναι ασφαλής η περιήγηση των επισκεπτών. Ήταν απλά μία ανακοίνωση που δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς θα υλοποιηθεί.

4.Δωρική κρήνη Φιλερήμου (3ος αιώνας π.Χ.)

Ένα από τα πολλά αξιοθέατα της Φιλερήμου είναι και η Δωρική Κρήνη, μία βρύση που θεωρούνταν ιερή επειδή χάριζε ζωή και γάργαρο νερό στους Ρόδιους, επί χιλιάδες χρόνια. Η κρήνη αυτή βρίσκεται μέσα στον Αρχαιολογικό Χώρο προς το μέρος της Παστίδας.
Είναι ένα μνημείο ιστορικό, αρχαιολογικό και αρχιτεκτονικό αριστούργημα. Η Ιερή αυτή βρύση ωστόσο, δεν έχει τώρα πια νερό ενώ δεν μπορεί κανείς να την επισκεφτεί αφού βρίσκεται απροστάτευτη. Εδώ και πολλά χρόνια η Δωρική Κρήνη παραμένει κλειστή για τους επισκέπτες, χωρίς προστασία αλλά ούτε και το στοιχειώδες ενδιαφέρον της Πολιτείας.

5.Πύργος Ναγιάκ (1500 – 1863)

Γνωστός και ως ο ωραιότερος Πύργος της Δωδεκανήσου. Οι Ιππότες της Ρόδου κατέκτησαν την Δωδεκάνησο το 1309 μ.Χ. και έμειναν 2310 χρόνια –έως το 1522μ.Χ. Σχεδίαζαν τείχη και προμαχώνες. Ένα από τα ωραιότερα έργα που άφησαν ήταν ο γνωστός Πύργος Ναγιάκ.
Τον έχτισε ο Βασιλιάς των Ιπποτών Ναγιάκ, εκεί που είναι σήμερα η περιοχή Κολώνα. Είχε ύψος 41 μέτρα ήταν Φάρος και Πύργος. Είχε κανόνια και τέλεια δόμηση ώστε να προστατεύει το λιμάνι από ξηρά και θάλασσα. Σήμερα, ο χώρος αυτός δεν είναι επισκέψιμος και παραμένει μια ανάμνηση που μας θλίβει.

6.Τα σφαγεία των Ιταλών (1912 – 1945)

Η Ιταλία κατέκτησε τα Δωδεκάνησα το 1912. Στα 32 χρόνια παραμονής τους στην Ρόδο, οι Ιταλοί έφτιαξαν δρόμους, κτίρια, ξενοδοχεία, λιμάνια, σφαγεία, σχολεία, δημόσια κτίρια, εκκλησίας και πλήθος άλλων έργων. Ένα από τα έργα αυτά είναι και τα Σφαγεία. Σήμερα είναι κλειστά κι έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα κτίσματα. Η εικόνα είναι πράγματι άσχημη αφού πρόκειται γι ακόμη ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο (στην είσοδο του λιμένα της Ρόδου).

7. Η Ασπίδα και το Ελληνιστικό Νεκροταφείο

Στην περιοχή γνωστή με το όνομα ‘Αραπάκι’ δίπλα στο δρόμο βρίσκεται ένας πολύ σημαντικός αρχαιολογικός χώρος. Πρόκειται για το μνημείο της Ασπίδας γιατί εκεί βρέθηκε μια πλάκα από πωρόλιθο που είχε πάνω ανάγλυφη μια αρχαία ασπίδα. Πολύ κοντά στο χώρο αυτό, υπάρχει και το Νεκροταφείο των Ελληνιστικών Χρόνων. Δυστυχώς, ούτε κι αυτός ο χώρος είναι επισκέψιμος –άγνωστο για ποιους λόγους.

8.Τα άγνωστα αλλά και διάσημα Κιτάλα

Το 1474, ο βασιλιάς των Ιπποτών Ορσίνι εξέδωσε ένα διάταγμα για όλα τα χωριά της Ρόδου. Γράφει μεταξύ άλλων: «Τα χωριά Κιτάλα και Πακί να τρέξουν στο φρούριο του χωριού, Φάνες». Τα Κυτάλα ή Κιτάλα στις μέρες μας είναι ένας άγνωστος χώρος που δεν είναι επισκέψιμος αλλά ούτε και προσβάσιμος. Παντού υπάρχουν ερείπια και κανείς δεν ενδιαφέρεται για την ανάδειξη του χώρου.

9.Ο Αττάβυρος και η ιστορία του (1215 μέτρα ύψος)

Κάποιοι λένε ότι είναι το Άγιον Όρος της Ρόδου. Ήταν ανέκαθεν ιερό όρος και στην κορυφή του είναι χτισμένος ι Ιερός Ναός του Ατταβύρου Διός (700 π.Χ.) Ολόκληρο το όρος είναι καλυμμένο από δάσος πεύκων και κυπαρισσιών. Εκεί ζούσαν οι ιερείς του Διός οι οποίοι έχτισαν τον ναό από τα ασβεστολιθικά πετρώματα της κορυφής. Μάλιστα, ο ναός είχε οπτική επικοινωνία με τον ιερό ναό της Θεάς Αθηνάς Λίνδου. Είναι ένας εξαιρετικής σημασίας χώρος αλλά παραμένει αναξιοποίητος.

10.Τα τείχη της Μεσαιωνικής Πόλης

Όπως είναι γνωστό, η Μεσαιωνική Πόλη ή Ιπποτική Πόκη της Ρόδου, έχει χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ. Κάθε χρόνο δέχεται εκατοντάδες χιλιάδες τουρίστες και είναι ζωντανή, καθώς υπάρχουν μέσα επιχειρήσεις και βέβαια κάτοικοι που διατηρούν σπίτια.

Αν και η γνωστή σε όλους μας Παλιά Πόλη παραμένει εξαιρετικής σημασίας αξιοθέατο της Ρόδου, αν προσέξει κάποιος είτε εξωτερικά είτε σε εσωτερικούς χώρους, τα τείχη εμφανίζουν μια πολύ άσχημη εικόνα. Τα στοιχεία της φύσης και κυρίως η αδιαφορία, είναι εμφανή πάνω στα ιστορικά τείχη και βέβαια όλοι αναρωτιούνται ποιος και πότε θα αναλάβει να τα φροντίσει και να τα ξεχορταριάσει και να τα καθαρίσει που είναι σε άθλια κατάσταση;

11.Το Κορακόνερο με τις πολλές χρήσεις

Είναι ένας πολύ γνωστός χώρος. Το Κορακόνερο παραμένει ένα σημείο αναφοράς για τους Ροδίτες. Όλη η περιοχή ήταν νεκροταφείο των αρχαίων Ροδίων. Σήμερα φιλοξενεί και αθλητικές εγκαταστάσεις αλλά δυστυχώς, η περιοχή παραμένει υποβαθμισμένη ενώ μπορεί να αναδειχθεί και να αξιοποιηθεί. Αξίζει να σημειωθεί ότι στην περιοχή βρίσκετε και ο καταυλισμός των τσιγγάνων

12.Ο αρχαιολογικός χώρος στην πλατεία Ιαλυσού

Εντελώς εγκαταλελειμμένος παραμένει ο αρχαιολογικός χώρος που βρίσκεται στην Πλατεία Αποστολίδη, εδώ και δεκαετίες. Αν και το 2017, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου είχε αποφασίσει να προχωρήσει στην κατάχωση των αρχιτεκτονικών λειψάνων που έχουν βρεθεί στην πλατεία Αποστολίδη στην Ιαλυσό και το θέμα είχε συζητηθεί στο τότε δημοτικό συμβούλιο Ρόδου, μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε.

Προηγήθηκε άλλη απόφαση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου, αφορούσε στην κατάχωση των αρχιτεκτονικών λειψάνων που έχουν βρεθεί στην πλατεία Αποστολίδη στην Ιαλυσό, τα οποία χρονολογούνται από την Μέση Εποχή του Χαλκού. Οι ανασκαφές έχουν αποδείξει ότι για 4.000 χρόνια ήταν συνεχώς κατοικήσιμη ενώ ο συγκεκριμένος χώρος είναι 600 τ.μ. με πλάτος 20 μέτρων και βάθος 3 μέτρων.

Η απόφαση της Εφορείας Αρχαιοτήτων Δωδεκανήσου μιλάει για επιχωμάτωση με χαλίκι και χώμα, πράγμα που είναι απαράδεκτο για έναν τόσο μεγάλο χώρο, ενώ τα αρχαία απομακρύνθηκαν και φυλάσσονται στα υπόγεια του Αρχαιολογικού Μουσείου της Ρόδου. Τα ευρήματα που εντοπίστηκαν είναι μοναδικά στο Αιγαίο και αφορούν στην Μέση Εποχή του Χαλκού –του 2.000π.Χ.

Αυτά τα ευρήματα παρουσιάστηκαν τα Χριστούγεννα του 2009 στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Το ενδεχόμενο της αξιοποίησης των αρχαιολογικών ευρημάτων και της επίστρωσης με χαλίκι και χώμα του συγκεκριμένου χώρου που επί πολλές δεκαετίες, αποτελεί μια εξαιρετικά δυσάρεστη εικόνα για την Πλατεία Αποστολίδη στην Ιαλυσό, δεν βρήκε αρνητικούς του κατοίκους.

Ο χώρος ήταν πλέον πολύ επικίνδυνος, χωρίς επαρκή περίφραξη, χωρίς να υπάρχουν μέτρα ασφαλείας ενώ έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο και τον χειμώνα γεμίζει νερά από τις βροχές και μετατρέπεται σε ‘έλος’.

Μετά τις πλημμύρες που προκάλεσε η θεομηνία Bora τον περασμένο Νοέμβριο στην Ιαλυσό, η κατάσταση χειροτέρεψε και κανένας δεν αναλαμβάνει ευθύνη γι αυτό το έκτρωμα. Το κάστρο της Κρεμαστής δεν έχει αξιοποιηθεί μέχρι και σήμερα και από ότι φαίνετε δεν πρόκειται να αξιοποιηθεί ποτέ.

Ο Κήπος του παλατιού που ένα ανοικτό μουσείο παρατημένο , μέσα στη βρωμιά και μη προσβάσιμο για τους επισκέπτες εδώ και σαράντα χρόνια . Μέσα υπάρχουν Σπασμένα αγάλματα.

Αξίζει να σημειωθεί σύμφωνα με τους ιστορικούς πως ο Μουσολίνι έστειλε πέντε αγάλματα τεράστιων διαστάσεων για να απόδειξη ότι τα Δωδεκάνησα δεν είναι ελληνικά. Τα αγάλματα ήταν αφιερωμένα σε πέντε μεγάλους αυτοκράτορες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Δηλώσεις του προέδρου της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου, Γιάννη Παπαβασιλείου

Είναι γνωστό ότι οι υπηρεσίες της αρχαιολογίας παρεμβαίνουν όπου γίνεται προσπάθεια για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας.

Μεγάλο παράδειγμα είναι και οι παραλίες μπροστά από τα ξενοδοχεία που βρίσκονται σε όλο το νησί της Ρόδου. Για το θέμα τοποθετήθηκε ο πρόεδρος της Ένωσης Ξενοδόχων Ρόδου, Γιάννης Παπαβασιλείου.

Σε ερώτηση σχετικά με τη χρήση των παραλιών από τα ξενοδοχεία και την εμπλοκή της αρχαιολογικής υπηρεσίας, ο κ. Παπαβασιλείου δήλωσε: «Υπήρξαν περιπτώσεις όπου η αρχαιολογία έβαζε περιορισμούς, καθώς ήθελε να ελέγχει όλο το οικοδόμημα και το ξενοδοχείο –ενώ η αρμοδιότητά της είναι να ελέγχει την παραλία για τυχόν αρχαιολογικά ευρήματα. Προς το παρόν, το Υπουργείο Πολιτισμού έστειλε σχετική εγκύκλιο για να περιοριστεί ο έλεγχος στον αιγιαλό.

Αυτό που μας προβληματίζει για τις παραλίες, είναι η χρέωση που έχει επιβληθεί σε ξενοδοχεία, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το μέγεθος του χώρου που χρησιμοποιεί κάθε ξενοδοχείο καθώς και το γεγονός πως οι ομπρέλες και τα καθίσματα, διατίθενται δωρεάν στους πελάτες της κάθε επιχείρησης. Το κόστος για κάθε ξενοδοχείο έχει πολλαπλασιαστεί τέσσερις και πέντε φορές διότι το σύστημα χρήσης της παραλίας, έχει εξισωθεί με αυτά που πληρώνει ένα μπαρ ή μια μικρή επιχείρηση για έναν μικρό χώρο. Είναι άλλο να μισθώνεις 50 μέτρα παραλίας και άλλο να μισθώνεις 5 στρέμματα παραλίας… Αφενός, η παραλία είναι απαραίτητη για τους τουρίστες, αφετέρου δεν μπορεί μια επιχείρηση να πληρώνει πενταπλάσιο κόστος σε σχέση με πέρσι».

Η περίπτωση της Σύμης

Πριν από λίγες μέρες ο δήμαρχος Σύμης, Λευτέρης Παπακαλοδούκας κατά την διάρκεια της συνεδρίασης της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Νοτίου Αιγαίου, ζήτησε την παρέμβαση των δημάρχων των νησιών για το θέμα που εισηγήθηκε με τίτλο: ‘Ανάγκη θεσμικής μεταρρύθμισης στη διαχείριση των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος σε μικρούς νησιωτικούς δήμους – ειδική περίπτωση Δήμου Σύμης’.

Όπως είπε, στο νησί κυριαρχεί ένα… χάος από τις υπηρεσίες της αρχαιολογίας και της ΚΥΔ με τους υπαλλήλους να επιβάλλουν πρόστιμα για τα σκέπαστρα και τις τέντες που βάζουν οι επιχειρηματίες στα καταστήματά τους, υγειονομικού ενδιαφέροντος! «Κάθε φορά που αλλάζει ένας υπάλληλος έρχεται στη Σύμη και ζητάει να αλλάξουν οι τέντες… δεν είναι κατάσταση αυτή!» είπε ο δήμαρχος.

Για τις παρεμβάσεις αυτές σε διάφορα καταστήματα, εξέφρασαν την έντονη δυσαρέσκειά τους οι δήμαρχοι καθώς κυριαρχεί συνεχώς σύγχυση για τις αρμοδιότητες με συνέπεια να μην μπορούν οι δήμοι να βρουν την άκρη ενώ καλούνται να βγάλουν τα… κάστανα από την φωτιά σε κάθε περίπτωση.

Ο ίδιος ο δήμαρχος της Ρόδου, Αλέξανδρος Κολιάδης είπε ότι η αρχαιολογία βάζει εμπόδια κάθε φορά είτε με τις παραλίες είτε με τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος και οι δήμαρχοι, καλούνται να παρέμβουν ενώ δεν έχουν αρμοδιότητα.

Η διαχείριση των παραλιών παραμένει πάντως ένα θέμα αιχμής καθώς δεν μπορούν πλέον να τις διαχειριστούν οι δήμοι αφού έχουν περιέλθει στο δημόσιο και δεν μπορούν να έχουν κανένα έσοδα από αυτή την εκμετάλλευση.

Τι απαντά το παράρτημα Δωδεκανήσου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων

«Κατά το τρέχον έτος, και με καθημερινές αναρτήσεις στη σελίδα της Εφορείας μας στο facebook, γίνεται ενημέρωση της κοινής γνώμης με οπτικό υλικό και σύντομες αναφορές για το σύνολο των αρχαιολογικών χώρων και των μνημείων που καθαρίζονται και αποψιλώνονται με την φροντίδα του υφιστάμενου εργατοτεχνικού προσωπικού της Εφορείας και τη συνδρομή αναδόχου.

Για την ενημέρωση όσων θεωρούν ότι η τοπική Εφορεία Αρχαιοτήτων έχει την ευθύνη προστασίας μόνο του νησιού της Ρόδου, θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι οι αρμοδιότητές μας εκτείνονται στο σύνολο του δωδεκανησιακού συμπλέγματος, με ένα μεγάλο φάσμα υποχρεώσεων, στις οποίες προστέθηκαν κατά τα τελευταία χρόνια και νέες, που έχουν επιβαρύνει σημαντικά τον φόρτο εργασίας και τους ρυθμούς άσκησης των καθηκόντων μας.

Ενδεικτικά αναφέρουμε τη διαχείριση των παραλιών που εκτείνονται εντός των ορίων κηρυγμένων αρχαιολογικών χώρων, την υπαγωγή αυθαίρετων κατασκευών και χρήσεων σε ακίνητα που εμπίπτουν στις διατάξεις του Ν. 4495/2017 και τη λειτουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος εντός αρχαιολογικών χώρων, για τα οποία απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Πολιτισμού, κατόπιν γνωμοδότησης του αρμόδιου συλλογικού οργάνου του ΥΠΠΟ, που κατά περίπτωση είναι το Τοπικό Συμβούλιο Μνημείων Δωδεκανήσου ή το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.

Την τρέχουσα περίοδο είναι χρήσιμο να γνωρίζει η κοινή γνώμη ότι βρίσκονται σε εξέλιξη δώδεκα (12) έργα του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, επτά (7) στο νησί της Ρόδου και πέντε (5) σε άλλα νησιά (Κω, Χάλκη, Αγαθονήσι), έργα για αποψιλώσεις, καθαρισμούς και ευπρεπισμούς αρχαιολογικών χώρων, στερεωτικά έργα και έργα προστασίας, που χρηματοδοτούνται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τον Τακτικό προϋπολογισμό. Παράλληλα η Εφορεία εκτελεί τέσσερα (4) έργα ΕΣΠΑ στο πλαίσιο του προγράμματος 2021-2027 και υποστηρίζει πλήθος έργων τρίτων, φορέων και ιδιωτών.

Κατανοούμε τον δικαιολογημένο εκνευρισμό που δημιουργείται συχνά σε πολίτες και φορείς από τις καθυστερήσεις και τις αντικειμενικές δυσκολίες που ανακύπτουν κατά τη διάρκεια των διοικητικών διαδικασιών, δηλώνοντας παράλληλα ότι σε καμία περίπτωση, αυτές δεν θα πρέπει να αποδίδονται σε αδιαφορία ή αρνητική πρόθεση εκ μέρους μας.

Ας μην παραβλέπεται δε, το γεγονός των αποχωρήσεων, λόγω συνταξιοδότησης, σημαντικού αριθμού υπαλλήλων, όλων των ειδικοτήτων, με αντίκτυπο στην άμεση διεκπεραίωση των υπηρεσιακών μας υποχρεώσεων.

Επιπλέον, θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων ενός ολόκληρου νησιού με τεράστια επισκεψιμότητα όπως η Ρόδος, έχει πολλές παραμέτρους που δεν αφορούν μόνο το Υπουργείο Πολιτισμού, αλλά το σύνολο της κοινωνίας, των Υπηρεσιών του Δημοσίου, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και λοιπούς φορείς, με τους οποίους θέλουμε να έχουμε αγαστή συνεργασία για το κοινό καλό.

Για όλους αυτούς τους λόγους και σεβόμενοι το δημόσιο αίσθημα, θα παρακαλούσαμε τους διαχειριστές του έντυπου και ψηφιακού τύπου να διασταυρώνουν τις πληροφορίες τους πριν τη δημοσίευση και αναπαραγωγή άρθρων που περιέχουν ανακρίβειες και θίγουν την επαγγελματική και επιστημονική μας ακεραιότητα, λαμβάνοντας υπόψη ότι ρόλος μας είναι η εφαρμογή της αρχαιολογικής νομοθεσίας και η προστασία του πολιτιστικού αποθέματος της περιφέρειά μας, η διαφύλαξη και ανάδειξη του οποίου προσθέτει υπεραξία σε αυτό και συνιστά μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας.

Τα προαναφερόμενα εκφράζουν τις απόψεις του συνόλου των μελών του Τοπικού Παραρτήματος του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων.

Με εκτίμηση,

Το Τοπικό Παράρτημα Δωδεκανήσου του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων».

Πηγή: 12vima | ΤΟ ΒΗΜΑ της Δωδεκανήσου